Najwyższe Klify

Spojrzałam również w doł , trochę więcej niż 20 metrów i po chwili pościłam oczko.
-Patrz i się uczy-zaśmiałam się. Stanęłam na krawędzi i złożyłam ręce. Bez najmniejszego oporu skoczyłam. Wiatr we włosach to było to co lubiłam. Minęło kilka sekund i byłam już w wodzie. Kiedy wypłynełam spojrzałam na chłopaka który nadal stało na górze
-DAWAJ, SKACZ-krzyknęłam

Westchnąłem cicho i ściągnąłem z siebie koszulkę. Cofnąłem się kilka kroków, znikając Jej z pola widzenia. Zaparłem się o koło samochodu i puściłem się sprintem do krawędzi.
Tylko nie stchórz... nie stchórz... nie..
Ostatni krok wylądował na krawędzi, a ja zauwazyłem odległość dzielącą mnie od wody.
Oooo.... kur..
Nie zdążyłem dokończyć myśli. Odepchnąłem się z całej siły i poszybowałem przed siebie. Nie minęła sekunda a siła grawitacji przypomniała sobie o moim istnieniu. Wykonałem przewrót w powietrzu i głową w dół, runąłem ku wodzie. Chłodny wiatr smagał moją klatkę piersiową, przyspieszając bicie serca. Wpadłem do wody, zanurzając się głęboko, by po chwili wypłynąc na powierzchnie z szerokim uśmiechem.

Kiedy chłopak wypłynął podpłynęłam trochę bliżej jego i zaczęłam się śmiać w niebo głosy
-No i jak podobała się-spytałam kiedy wreszcie mogłam opanować mój śmiech
I zaczęłam pływać wokoło niego i zmierzyłam go wzrokiem
Musze przyznać ze ciało to ona ma super
-Jeszcze raz ?-spytałam się

Potrząsnąłem głową niczym pies otrzepujący się z wody.
-Wow... tego mi było trzeba..
Zaśmiałem się radośnie, dawka adrenaliny, to było faktycznie to czego potrzebowałem.
-Pewnie, że jeszcze raz!
Zawołałem pełny energii.
Ma piękny uśmiech...
Odpędziłem od siebie wszelkie myśli i spojrzenia, płynąc do brzegu.
-Teraz znów trzeba wchodzić?

-Niestety trzeba-również nie byłam zadowolona wspinaniem się pod górę
popatrzyłam na niego i wpadł mi do głowy pewien pomysł
Podeszłam do niego bardzo blisko
-ganiasz-zaśmiałam sie i szybko ruszyłam w górę

-Ej!
Ruszyłem biegiem za Nią. Wspinanie się pod gorę nie leżało w rozrywkach, które lubię, ale jak trzeba to trzeba.
-Nie uciekniesz mi!
Krzyknąłem za Leilą i wydłużyłem swoje i tak już długie kroki.

Pod sama krawędzią klifu Mike mnie złapał, zaczęłam trochę dyszeć
-masz mnie-wyszeptałam

Objąłem Ją w pasie i spojrzałem w dół. Lekko zziajany stwierdziłem, że jest równie szybka jak ja.
-Jesteś... dla mnie... za... szybka...
Wydyszałem, udając, że faktycznie, to było dla mnie za wiele.
-Gorąco się zrobiło...
Mruknąłem cicho i mocno odepchnąłem się od ziemi. Oboje polecieliśmy w dół klifu.

Nie wiadomo jak i kiedy razem wlecieliśmy do wody, no cóż jak nasze ciała poasiadają 40 stopni ciepła to każda najmniejszy chłód był dla nas rozkoszą.
-Mam nadzieje ze ci się podoba-spytałam znowu z ciekawości
-Wiem ze ze w La Push nie ma co robić, ale jeśli poznasz dużo ludzi to cały czas masz już zajęty-

-W sumie... nie jest tak źle.
Stwierdziłem zgodnie z prawdą. Nie było powodu narzekać, bo najwyraźniej atrakcje można było sobie stwarzać samemu.
-Niespotykane widoki... piękne kobiety...
Spojrzałem wymownie na Nią, uśmiechając się lekko.
-Gdyby się tak poważnie zastanowić, to porwałbym się na stwierdzenie, że życie tutaj jest, całkiem ładne.
Zaśmiałem się z tego stwierdzenia. Na boga, co ja gadam?

Czułam na moim policzku pojawił się duży rumieniec, to był znak że jeszcze trochę a zrobię coś głupiego
-Te ładne kobiety zawsze można spotkać w barach, jeśli lubisz te grzeczne, Ale jeśli lubisz te nie grzeczne to raczej na klifie zawsze będą-zaśmiałam siei słodko
Nagle zorientowała że nadal chłopak trzema mnie w objęciach

Poczułem się dziwnie rozluźniony.
Czy my... flirtujemy?
Odgarnąłem Jej mokre włosy z policzka, spoglądając w oczy.
-A Ty do której grupy się zaliczasz?
Uśmiechnąłem się łagodnie, zwalniając uścisk w którym Ją trzymałem.

-Domyśl się-po tym słowach lekko musnęłam warki chłopaka. Po chwili całkowicie uwolniłam się od niego i szybko odpłynęłam od niego ale nie za daleko tylko tak troszkę. kiedy patrzyłam na niego, puściłam mu oczko.

Wyszczerzyłem śnieżnobiałe ząbki w uśmiechu.
Tak chcesz się bawić?
-Grzeczne dziewczynki nie kuszą niegrzecznych chłopców.
Odpowiedziałem na Jej wyzwanie, nurkując pod wodę. Gdy wreszcie się pod Nią znalazłem, chwyciłem Ją za biodra i wciągnąłem pod wodę.

Nagle poczułam jego ręce na moich biodrach
-Ej...-tylko tyle udało mi się powiedzieć i po chwili znalazłam sie pod wodą.
Kiedy byliśmy pod wodą, skrzyżowałam ręce i zaczęłam na niego patrzeć. W wodzie czułam się jak ryba, wiec bez problemów potrafiłam sie w niej poruszać, a na dodatek nie miałam problemów wstrzymaniem oddechu.

Wciąż się lekko uśmiechałem. Podpłynąłem do Niej. Sam nie miałem problemów z nurkowaniem i wstrzymywaniem oddechu. Lata praktyki i ćwiczenia z bratem, uodporniły mnie na długotrwały brak tlenu.
Rany... w wodzie jest jeszcze ładniejsza...
Pokazałem Jej język i zanurkowałem głebiej.

Osz ty, taki jesteś
A co tam również zanurkowałam za nim, i zaczęłam za nim płynąć próbując do złapać. Kiedy byłam już wystarczając blisko nie złapałam go tylko przepłynełam pod jego brzuchem. i zatarasowałam mu drogę
mam cię

Gdy zauważyłem Ją przepływającą pode mną, szybko powędrowałem ku górze, wypływając na powierzchnie.
-O nie!
Krzyknąłem, mając nadzieje, że usłyszy, co miałem na myśli. Kraulem płynąłem ile sił do brzegu, by Jej uciec.

Również wypłynełam, byłam zdziwiona jego zachowaniem
-Co sie stało-spytałam przerazona.

Wywróciłem oczami.
-Teraz Ty gonisz i nie mam zamiaru dać się złapać.
Wyjaśniłem krótko i wskoczyłem na brzeg.

Szybko pognałam za nim. Dobrze ze tacy jak my nie meczymy się. Weięc co sił zaczęłam biec po chwili byłam blisko i już musnęłam reką jego pleców. Niestety ulotnił mi się.

Zatrzymałem się za drzewem, spoglądając na Nią uważnie. Próbowałem przy okazji złapać oddech, bo ucieczka pod górkę jest trudna. Wychyliłem się zza pnia i czekałem na Jej reakcje.
-I tak nie dasz rady mnie złapać...
Uśmiechnąłem się łobuzersko.

-Jesteś tego pewien-spytałam tajemniczo. Kiedy Mike się uchylił w lewo, ja go zaskoczyłam z prawej strony.
-Mam cię, teraz jesteś moim zakładnikiem.-

-Och...
Westchnął przeciągle, unosząc ręce do góry w geście poddania. Spojrzałem na Nią, przerażony myślą, co mogłaby mi zrobić...
-Poddaje się. Bezbronnych się nie torturuje...
Mruknąłem cicho do Niej.

-No nie wiem czy to...-, wtedy złożyłam na jego ustach pocałunek- można nazwać torturą-
W końcu znowu oddaliłam się od niego i stanęłam na krawędzie klifu
I lekko odchyliłam głowę i czekałam na jego reakcje