Quileute River

POCZĄTEK

Spacerowałem a raczej patrolowalem las w koncu zatrzymawszy sie przy rzece.
Nie przemieniając się spowrotem w człowieka, przysiadlem i oparlem czarny łeb o złożone łapy.
Postanowiłem trochę odpocząc.
Szum strumienia byl jak najwspanialsza muzyka.
Uspakajający...

/początek/

Powoli szłam przez las próbując o niczym nie myśleć. Jak na złość jednak w mojej głowie kłebiło się milion myśli i jedna wyprzedzała drugą. Dlaczego zawsze jak chciałam odpocząć to wtedy wszystko powracało? Głupi ma zawsze szczęście? Więc ja jestem mądra i mam pecha? Tak rozmyślając nad stanem swojego umysłu doszłam do strumyka. A tutaj oczywiście zauważyłam Sama Uleya w wilczej postaci. Przeklnęłam pod nosem ale usiadłam na kamieniu. Na ucieczkę było za późno. Zaczęłam patrzeć przed siebie. Zajebiście po prostu. Leah ty to masz naprawdę pecha...

Czując znajomy mi zapach podniosłem łeb i zauważyłem Leah. Szczeknałem krótko by mnie usłuszała a gdy wiedziałem już że mnie widzi schowałem się na chwile za pobliskim drzewem by wyjść zza niego już w ludzkiej postaci. Kiwnąłem głową by do mnie podeszła.
Założyłem ręce opierając się o rozłożysty dąb. Obserwowałem jej kroki.

Miałam ochotę jęknąć i uciec gdy Sam szczeknął w moją stronę. Gdy pojawił się w ludzkiej postaci z wielkim ociąganiem wstałam z kamienia. Podeszłam bliżej do niego i oparłam się o pobliskie drzewo.
- Hej - powiedziałam i spojrzałam na Sama. Byłam ciekawa co chce. Niby wszystko mu wybaczyłam, ale i tak czasami bolało. Nie umiałam być przy nim taka jak kiedyś.

- Hej. -odpowiedziałem spokojnie. Uśmiechnąłem sie do niej serdecznie lekko podnosząc kąciki ust do góry.
- I co? Ty też przyszłaś tu porozmyślać ? -zapytałem jakby nigdy nic.

- Tak. Myślałam, że trochę pobędę w samotności i nie będę myśleć, ale widać los mnie nie lubi.
Westchnęłam cicho. Po chwili zrozumiałam, że trochę mogło to dziwnie zabrzmieć. Taa powinnam się ugryźć w jęyk.
- Tzn.Nie chodzi tutaj o ciebie. Raczej o to,że chciałam nie myśleć a w głowie mam mętlik. Zresztą jak zawsze.
W końcu jestem nienormalna. Chyba powinnam się leczyć.
Poprawiłam kosmyki włosów które spadały mi na oczy i spojrzałam na Sama.
- A ty miałeś patrol? Czy po prostu w wilczej postaci wolałeś sobie pobiegać?

Zaśmialem sie lekko.
- Dokładnie. -odpowiedziałem spokojnym tonem.
- Zresztą wiesz że mam z Emily... na pieńku. Czasem niemogę juz wytrzymać w domu. Niby wszystko jest w porządku ale ... eh... zresztą. Nieważne.
Westchnałem ciężko.
- To co? Przejdziemy się? Ja też mam mętlik w głowie. Tylko szum ... szum wody potrafi to jakoś uspokoić.- wyznałem.
- Przyokazji powiesz mi cotam u ciebie... dawno nie rozmawialiśmy.

Westchnęłam cicho. Kto by nie wiedział o nim i Emily. W końcu w La Push wszystko szybko się rozchodzi. Przygryzłam wargę. Nawyk z czasów jak byłam z Samem. On lubił moje nawyki a ja jego. Zresztą mi to nie minęło. Lubiłam jego nawyki nawet jeśli przynosiło to ból. Tak jak teraz gdy powiedział o szumie wody.
- Tak wiem - powiedziałam cicho - zawsze szum wody potrafił ci pomóc.
Schowałam dłonie do kieszeni spodni.
- Co u mnie słychać? Żyć nie umierać normalnie. Sue ciągle zaprasza mnie na obiadki do siebie i Charliego. Dalej ma mnie za małą dziewczynkę. Ciągle siedzę sama w domu i nie wiem co ze sobą począć. Chyba gdzieś wyjadę. W miejsce gdzie nikt mnie nie zna i nie wie jaka jestem.

Spojrzałem na nią zdziwiony.
- Co ty pleciesz ? Wyjechać ? -zmarszczyłem brwi zdziwiony.
Utkwiłem wniej wzrok.
No chyba cię pogieło Leah! pomyślałem po krótce.
- Jesli coś jest nie tak dlaczego nie przyszłaś z tym do mnie ? -zapytałem z nutą żalu.
-Przecież już dawno proponowałam ci byś wróciła do naszej sfory. Ale nie o sfore mi chodzi. Powinnaś się ze mną czasem spotkać lub przynajmniej wyjść ze mną na patrol.
Weszliśmy za ścianę lasu.

// Lasy La Push //

- Sam Ty nic nie rozumiesz? - Spojrzałam na niego uważnie - Ty tego nie rozumiesz? Ja nie mogę tu być. Wyjść z Tobą na patrol?
Zaśmiałam się histerycznie jak zawsze miałam w zwyczaju gdy czułam się zdenerowana.
- To nie jest taki proste jak się wydaje. Nic nie jest proste.
Powiedziałam cicho idąc powoli za nim.

/ Lasy La Push /