Stara Skała (miejsce spotkań)

/Dom Clearwaterów - pokój Leah/

Weszłam do lasu i po dosyć długim szukaniu znalazłam skalę o której mówił Sam. Nie byłam tutaj od czasu jak ze mną zerwal. Zamknęłam oczy gdy przypomnial mi się ten dzień. Padało a my tutaj staliśmy. Najpierw mnie przytulił a potem wbił nóż w serce mówiąc: " Wybacz ale wpoiłem się w Emily. Nie możemy być razem". Otworzyłam oczy kręcąc głową. Otarlam zdradziecką łzę. Koniec płaczu. Nigdy więcej płaczu. Po wyjeździe o ile do niego dojdzie już nikt nie zobaczy na mojej twarzy łez. Nigdy.

// dom Uley'ów / kuchnia /
Dotarłem pod starą skałę która według naszych prodków miała magiczne właściwości.
Może przyszedłem za wcześnie. pomyślałem.
Przysiadlem na oderwanym kawałku głazu starając się nieubrudzic ostaynich czystych spodenek. Sam będe musią wziąść się za pranie. Emily ostatnio zaniedbywała obowiązki domowe... Rozumiem ciaża, pomagam jej jak mogę ale wydaje się.. być taka nieobecna. Myśli nie mogły nie zejść z tematu mojej żony. Poprostu martwiłem się. Jej zachowaniem, humorem a tagże tym ze niewidziałem jej od poranka. Nienawidziłem tego że niewiem gdzie teraz jest. Chwilami doprowadzało mnie to do szału. Chyba zbyt bardzo się o nia wtedy bałem.
Po raz kolejmy byłem w stanie stwierdzić że w moim maużeństwie się coś psuje... .
Wstałem slysząc kroki. Po drugiej stronie skał czekała już na mnie Leah.
- Hej.. jesteś. -powiedziałem cicho.

Usłyszałam szmer więc ruszyłam kawałek w tamtą stronę.Tak jak myślałam był tam Sam. Stanęłam w miejscu patrząc na niego.
- Hej. Jestem - powiedziałam cicho - ale nie wiedziałam czy tu trafię. Nie byłam tutaj od dawna.
Spuściłam wzrok. Powinien zrozumieć jak długo tu nie byłam. Kilka lat... To długo aby zapomnieć takie miejsca. A przecież kiedyś sobie obiecywaliśmy, że jak będzie źle, to właśnie tutaj będziemy się szukać. Ale nie wyszło. Głupie obietnice.

Po chwili głupiej ciszy przerywanej jedynie przez odgłosy życia lasu odezwalem sie. Nie byłem jednak pewien od czego mam zavcząć. Bez zastanowienia zadałem głupie pytanie gryząc się potem w język.
- No i jak miną dzień, Leah? -zapytałem z wyczuwalną nutą zaciekawienia, zainteresowania.
Miałem.. obiecalem sobie.. jakos jej pomóc. Choć do końca nie byłem pewien jak mam jej pomóc i tak dokładbnie w czym? Co jest jej kłopotem, zmartwieniem... było dla mnie jeszcze niezbyt jasne. Wiedziałem tylko ze była ostatnio bardzo samotna.
Podszedlem bliżej. Posłałem jej ciepły serdeczny uśmiech.
Nadal cieszył mnie jej widok.

- Jak minął mi dzień? Nudno... Seth gdzieś się pałęta. Pewnie z tą swoją Lily. - westchnęłam cicho - a co tam u Ciebie?
Spojrzałam na niego smutno. Nie wiedziałam o czym mamy rozmawiać. Próbowalam lekko się uśmiechnąć. Przysiadłam na kamieniu przyglądając się Samowi. Nikt nie umiał mi pomóc w mojej samotności. Przekrzywiłam lekko głowę przyglądając się chłopakowi.
- A jak tam w sforze? Wszystko jest ok?
Bylam ciekawa co tam u nich słychać. W końcu od kiedy nie byłam w sforze nie wiedziałam co tam u nich się dzieje.

- W sforze? Tak, okej... wiesz..ta cala Madouc...to wcielenie diabła. Wasnie się od nas wyprowadziła...niby dobrze że nie będzie robić tyle szumu w domu, zwałaszcza że wkrotce pojawi sie dziecko ale będe się o nią martwił. -wyznałem.
- Dzisiaj przyszedł do niej jakiś chłopak i odrazu gdu usłusza ża madouc mieszka unas...to sobie poszedł, wydaje mi sie że ...jest zmiennkorztałtny. -ciągnąłem w połowie zdania orientując się że by zacząć rozmowę powinienem własnie zacząć od innych tematów niż ona i wyjazd który planowała.
- Albo ten jej kolega jest zmiennkorztałtny, albo gdzieś w zoo z wilkami pracuje bo pachnie zupełnie...jak my. -zażartowałem lekko licząc że uda mi się ją nieco rozwesellić.
Miała smiutną twarz na której brakowało mi jej pirześlicznych dołeczkow.

Roześmiałam się słysząc o tym co się dzieje w sforze. Gdy opowiadał o jakimś kolesiu trochę mnie zmartwił fakt, że nowi zmiennokształtni się pojawiają. Ale to nie mój problem. Od kiedy jestem wolna sama jestem dla siebie alfą i betą. Nikt nie ma nade mną władzy.
- Szczerze to ja nie za bardzo znam Madouc. Sam wiesz, że od kiedy nie jestem w żadnej sforze, to nie interesowały mnie żadne sprawy z nimi związane. A teraz pytam, bo warto wiedzieć co tutaj się dzieje. I skoro ten jej kolega pachnie tak jak my to pewnie jest jednym z nas.
Lekko się uśmiechałam patrząc na Sama. Udało mu się mnie rozweselić tak jak zawsze to robił, więc czemu z tego nie skorzystać?

Uciezzyło mnie to że trochę poprawiłem jej nastrój.
- Pewnie tak.- odpowiedziałem.
- Będę musiał obczaić kim jest i zapoznać się z Nim. Madouvc mówi że on nic niewie o zmiennokrztaltnych.. może to ''świeżynka''. Nie chcę by przypadkowo zaczął rozrabiać. Starczy mi Madouc na głowie.
Przesiadłem obok Lei najpiew klękają a potem usiadłem na trawie opierając plecy o skalę.
Robiło się już ciemno.
- A jeśli to rzeczywiście bardzo młody wilkołak to na pewno nie pośle go do Jak'a. Ostatnio jest...bardzo nieodpowiedzialny...zresztą...ty najlepiej to wiesz. Dotego ta...Samantha i jej dziecko. Chyba Jacob za bardzo przeją się rolą ojca chrzestnego małej Melanie. Zachowuje się jakby to on był jej prawdziwym ojcem. Cóz... dla malej Mel to chyba dobrze mieć ytakiego wujka ale wiesz... Przywiąże się do niej, a co na to Ness. -nawijałem dalej.
Dovrze było pogadać ze starą dobrą Leah. Tzn chciałem by była taka jak przedtem. Jej uśmiech sprawiał że przypominała mi o tym co minęło i co nigdy już miało nie wrócić.

- Błagam tylko nie rozmawiajmy o dzieciach - jęknęłam cicho - wiesz, że ten temat jest dla mnie drażliwy? Ale to dobrze, że Jake jest taki dla malej Melanie. W końcu mała poczuje męską opiekę. W końcu ręka ojca jest najważniejsza w życiu dziecka.
Oparłam głowę o skałę i spojrzalam na Sama. Po chwili jednak odwróciłam wzrok.
- I jeśli ten chlopak nie wie nic o wilkołakach to trzeba być ostrożnym mówiąc mu o tym. Nie każdy odbiera to spokojnie. Sam wiesz w końcu jak ze mną było. Ale ja to co innego. Mi to całe wilkołactwo spieprzyło całe życie.

Wydawało mi się że znów posmutniała.
- Eh... Leah... przestań tak mówić. Nie odwrócisz tego co się stało. Nawet nie myśl o tym. Nie trać czasu na myśli typu: ,,co by było gdyby,,. -powiedziałem mądrze spokojnym głosem.
-Nie chcesz spojrzec na dobre strony... -urwałem. Kogo ja okłamuje? Poza kilkoma przyjemnościami, takimi jak świetny węch sluch itp, oraz dobrym zdrowiem w wilkołactwie nie było zbyt wiele zalet. Coraz lepiej zaczynalem ją rozumieć. Coraz lepiej potrafiłem wyobrazić sobie co Leja teraz czuje i co czuła przez ostatnie kilka lat.

- Na dobre strony - wściekła zerwalam się z miejsca - Sam ogarnij się i rozejrzyj. Dla was może zajebiście jet być wilkiem ale ja tego nie chce! Każda moja koleżanka ma dziecko, tylko ja wybryk natury nie - gadalam jak najęta. W kocu po tylu latach musialam się wygadać - nawet moja kuzynka będzie miała dziecko. I to z kim?! Z facetem, który kiedyś był dla mnie wszystkim. Spełnieniem najskrytszych marzeń. Gdybym wiedziala, że czeka mnie takie życie zniknęlabym stąd po śmierci ojca. Ale nie. Bo przecież matka zostanie sama. A teraz co?! To ja jestem sama, bo ona wyszła za Charliego. I rodzinka się powiększyła. Otrzymałam siostrzyczkę pijawkę - Bella. Czym ja sobie na to zasłużyłam?! Cholera wyjaśnij mi Sam czym?! Bo ja tego nie rozumiem.
Osunęlam się na ziemie chowając twarz w dłoniach i powstrzymując niechciane łzy. Przecież obiecałam sobie, że nie będę płakać.

- Lea... -szepmąłem gdy skończyła mówić. Chyba jednak nie wiedzialem jak mógłbym jej pomóc. Było mi jej żal. Tak bardzo żal. A najgorsze było to że byłem bezradny. Nie mogłem zwrócić jej tego co mieć teraz powinna, nie mogłem nic poradzic na jeej sytuacje ani dać jej tego czego pragnie. Nigdy nie potrafiłem pocieszać kobiet a teraz było to chyba największym wyzwaniem tego typu. Teraz było juz za pózno y ją przeprosić, by odwołać nasze sspotkanie, przecież mówiłem jej wcześnuiej że razem cos wymyślimy, byłem tego pewien a teraz... czuje ze jestem bezradny. Zacząłem wiec mówić to co przyszło mi pierwsze na myśl.
- Leah... przecież wiele kobiet na całym świecie nie może mieć dzieci...nie jesteś jedyna... a tyle jest sierot, przecież zawsze możesz postarać się o adopcje.
To prawda, kiedyś... kiedy nie byliśmy pewni ze możemy mieć dziecko z Emily rozważaliśmy taką decyzje. Coś przyszło mi na myśl.
- A myślałaś moze o... sztucznym zapłodnieniu... tzn o metodzie in vitro ?

- Sam aby się starać o adopcję trzeba kogoś mieć. Kobiety które nie mają mężów nie mają pierwszeństwa jeśli chodzi o adopcję - westchnęłam cicho odsuwając dłonie od twarzy - zawsze najpierw brane są pod uwagę małżeństwa. Myślisz, że nie czytałam o tym?
Gdy powiedział o in vitro zaśmiałam się histerycznie i pokręciłam głową.
- Sam gdyby in vitro mogło tutaj pomóc to już dawno bym o tym myślała. Ja nie mogę mieć dzieci! Przez to, że jestem wilczycą nigdy nie urodzę dziecka. Nie ma takich szans. Jestem wybrykiem natury. Może inne by to cieszyło, ale dla mnie jest to przekleństwo. Gdyby nie to całe wilkołactwo...

- A skąd wiesz? byłaś z tym u lekarza? Chociaż na poradę. -urwałem. Jako wilki nie mogliśmy przecież chodzić do lekarza, przyśpieszone tętno, ciągła gorączka,
to wykluczalo jakieolwiek badania.
Przyszła mi do głowy myśl która z pewnością nie spodobałaby się Lei ale nie widziałem innego wyjścia.
- Może to uznasz za głupie, może to przeczy twoim przekonaniom ale...pamiętaj że chcę dla ciebie jak najlepiej, uwierz mi, Leach.
Podszedłem do niej bliżej.

- U lekarza? Jaasne i zaczęłyby się badania na mnie - wywrociłam oczami. Gdy przysunął się ja zrobiłam krok do tyłu. Nie wiedziałam co on kombinuje. I jeśli mam być szczera to chyba nie chce wiedzieć.
- Nie wiem co chcesz zrobić, ale lepiej tego nie rób.
Przełknęłam ślinę patrząc na niego niepewnie. Ufałam mu, ale i tak się bałam tego co wymyślił. Sam zawsze mial zwariowane pomysły.

- Nic niechce zrobic poprostu, znam sposób by dowiedzieć się czy in vitro mogło by ci pomóc.
- Jest jeden lekarz który... jest wtajemniczony. NaWET GO ZNASZ. -ciągnałem dalej.
- Wiem, Wiem że jesteś uprzedzona, wszysy byliśmy ...ale ja sam muszę przyznać że teraz ten caly pakt niema znaczenia. Jacob i Renesmee, Bella Swanównsa z tym Cullenem a do tego Sue z charliem. Brzmi to jak wielka popaprana wampirzo wilkołacza rodzina. - zacząłem mówić szybciej ale zwolniłem martwiac się buy mogła zrozumieć oco mi chodzi.
- Myśle że powinnaś porzucić dawne uprzedzenia i dać sobie pomóc. Jestem pewien...
- Ze Carlise mógłby cie przebadać, kiedyś po bitwie poskładal Jak'a. Jako lekarz jest na prawde świetny, i mówie ci to ja! -spojrzałem na nią wymownie. Dzięki bogu mi nie przerywała. Założyłem ręce.
- I wiesz... nigdzie nie znajdziesz lekarza z dwustuletnim doświadczeniem. -dodałem uśmiechajac się uznawszy że ten fakt jest trochę zabawny.

Warknęłam patrząc wściekla na Sama. Co on sobie myśli? Że pójdę w podskokach do tego całego Carlisle'a Cullena? Nie doczekania. Wystarczy, że w jakiś sposób to moja rodzina? Chociaż nie. Tylko Bella to niby siostra, bo matka jest z Charliem. Normalnie żyć nie umierać.
- Nie pójdę do niego! Nie ma mowy! Już wole nic nie wiedzieć. Cullen nie będzie mnie dotykał. I kto mi o tym mówi? Ten ktory najbardziej ich nie lubił. To przez nich - wampiry nasze geny się obudziły. I w życiu do niego nie pójdę.
Założyłam dłonie na piersiach tym samym dając do zrozumienia, że to koniec tematu.

Chyba nie zdołam jej przekonać. uznałem. Uparta Leja.
- Przecież wiesz że chodzi tu tylko i wyłącznie o opiekę lekarza. Chcę żebyś dała sobie pomóc,to wszystko czego chce. A co do adopcjii... to mówisz że pierwszeństwo maja pary, więc czemu do diaska nikogo sobie nie znalazlaś...
Zauważyłem po jej twarzy że Leja chce skonczyć ten temat.
- Może poprostu powinnaś przestać się przemieniać. To moze potrwać nawet kilka lat ale wtedy będziesz mogła mieć dzieci.

- Nie! Żadna opieka lekarska tego wampira. Nie dotknie mnie.
Gdy wspomniał o znalezieniu sobie kogoś wybuchnęłam śmiechem. Histerycznym śmiechem patrząc na niego dziwnie.
- Czemu sobie kogoś nie znalazłam? Bo tutaj faceci się mnie boją a wyjechać mi cholera nie pozwalacie! Tylko zostań i zostań. Więc gdzie mam go sobie znaleźć? Wyczarować?!
Westchnęłam cicho aby się opanować i nie przemienić.
- A jeśli chodzi o przemiany to od 3miesięcy ani razu się nie przemieniłam w wilka. Czasami ledwo wytrzymuję, ale nie zamienię się. Nie chcę tego.

- Widzisz... to już postęp. Oby tak dalej a znów wrócisz do normalnej ludzkiej postaci. Powiedziałem życzliwie. Uśmiechnałem się do niej lekko chcą podnieść ją na duchu. Too..całe wilkołactwo powinna traktować jak swoisty rodzaj przedłużonych wakacji, urlopu... lub... jeśli jest to aż tak dla niej uciążliwe i niewugodne, to jak przymusową misje wojskową. Porównywalną co do służby w Iraku lub coś w tym stylu. Takie było moje zdanie.
Podrapałem się po plecach.
Nie noo... Pchły ??? Swędzenie iryowało mnie. Co jest ???
- Wiesz... miałbym do ciebie prośbę. -zacząłem umiejętnie zmieniając temat.
Chyba dziś nie dam rady więcej osiągnąć niż tylko troszkę ją pocieszyć.

- Do mnie prośbę? - uniosłam do góry brwi zaskoczona - a niby jaką prośbę? Jeśli mam ją wykonać, to teraz póki tu jestem.
Spojrzałam na ziemię. Nie zmieniłam zdania co do wyjazdu. Wyjadę jak tylko wrócę do domu. Wcale nie tak daleko. Port Angeles albo Seattle. Tam się zatrzymam i znajdę pracę. Zacznę inne życie a Sethowi i Samowi napiszę sms'a że się wyprowadzilam. Wiem, że postępuję jak tchórz, ale tak będzie lepiej. Oni nie będą mnie widywać a ja spróbuję żyć bez widoku Sama, który mimo, że bolesny dalej jest dla mnie cudownym widokiem.

- Chciałbym byś... hmm... pomogła mi z Madouc... robi się nieznośna... może... oże ty będziesz w stanie ją utemperować.
Wyciągnąłem się leniwie.
Spojrzałem w niebo z którego między konarami drzew wyglądały juz gwiazdy.

- Ja mam ci pomoc z Madouc? - uniosłam zdziwiona brwi do gory - przecież ja jej dobrze nie znam. I ja jej nie ujarzmię, tylko będzie jeszcze gorzej.
Usiadłam na kamieniu i zamknęłam oczy. Sen.. Brakowało mi go od kilku dni, ale nie mogłam zasnąć. Sama nie wiem czemu.

- Może chociaż Sprobój. Też jesteś ...kobietą, może sie zrozumiecie. Wydaje mi się że mnie Madouc traktuje nie jak Alfę a jak jakiegoś...wujka. Doprowadza mnie do szału, eh, czasem nie wiem co mam z nią zrobić.Pop[rostu chociaż nia porozmawiaj ...okej ???
Prosze...